ഇപ്പോള് നീ വരുമ്പോഴേക്കും
ഞാന് എന്നില് കയറി കതകടക്കും
എന്നിട്ടും മേല്കൂരമുറിവിലൂടെ
ഒരോര്മത്തുള്ളി ചോരും
അതെന്റെ നെറുകില് വീഴും
ഞാന് ആസിഡെന്നപോലെ പൊള്ളും
ഞരമ്പുകള് തോറും നോവ് ചാറും
നീ പാകിപ്പോയ ആ മുള്ളുകള് ചങ്കിലുടക്കും
ഞാന് എന്നോട് തന്നെ കരയും
ഞാന് എന്നെ തന്നെ പഴിക്കും
നീ പോയിട്ടും കതകാരോ തുറന്നിട്ടും
ഞാനെന്റെ ഉള്ളില് തന്നെ തനിച്ചാവുന്നു..!
No comments:
Post a Comment